Historia hiszpańskiego wina - Średniowiecze, czyli jak przymusowa prohibicja arabska znudziła się Hiszpanom.

WIEK XI - ODRODZENIE CHRZEŚCIJAŃSKIEGO WINIARSTWA

Po wielu wiekach panowania Arabów na półwyspie Iberyjskim na początku XI wieku rozpoczął się proces rekonstrukcji winiarstwa na terenach odebranych arabskim okupantom. Pod rządami feudalnych władców i kleru, najemni farmerzy rozpoczęli zajmowanie ziem wzdłuż rzeki Duero na mocy rzymskiego prawa odbudowy odzyskanych terenów. Ziemie podzielone zostały pomiędzy drobnych właścicieli (głównie z Kantabrii, Kraju Basków i Galicji), którzy własność tych terenów mogli uzyskać dopiero wtedy, gdy rozpoczęli jej uprawę. W konsekwencji nastąpił bardzo szybki rozwój uprawy winorośli.W Katalonii, tamtejszy kler doprowadził do błyskawicznego rozwoju takich regionów jak Conca de Barbera i Priorat (klasztor Scala Dei na zdjęciu – doskonałe wino o takiej nazwie właśnie z DOQ Priorat znajdziemy na sklepowych półkach dobrych sklepów winiarskich).



Niemała w tym zasługa także, znanych z przygód Pana Samochodzika, Templariuszy. Jak zatem uczy historia kościół i wino, to para nierozłączna od tysiącleci.Ciekawostką jest też fakt, że słowo Rioxia lub Riojia po raz pierwszy ujrzało światło dzienne w 1002 r. i oznaczało obszar nad rzeką Ebro, w którym dziś znajduje się apelacja DOC Rioja.

WIEK XII - WINO KLASZTORNE

Klasztorne rządy nad drobnymi właścicielami ziemskimi ujednoliciły zasady produkcji wina na terenach zależnych od kościoła. Pierwsze klasztorne winnice powstały w oddalonych i położonych na dużych wysokościach regionach Kastylii. Z kolei w Katalonii, w regionie Pla de Bages oraz w prowincji Barcelona powstały pierwsze znaczące tarasowe uprawy winorośli na zboczach wzgórz.



W 1158 r. z wizytą do klasztorów Cystersów udał się niejaki Raymond de Citeaux, mnich z Burgundii. Tak mu się spodobało, że jako zapalony winiarz bardzo szybko dostrzegł potencjał hiszpańskich ziem. Przypisuje mu się wprowadzenie do uprawy odmiany winorośli, która z biegiem lat stworzyła szczep Tempranillo. Dziękujemy Ci z całego serca Mundek!

WIEK XIII - PIERWSZE WZMIANKI O WINACH Z LA RIOJA

W wieku tym po raz pierwszy spotykamy nazwę Rioja w odniesieniu do win pochodzących z terenów leżących pomiędzy rzekami Oja i Najerilla. W wyniku wzrostu liczebności mieszkańców, unowocześniania rolnictwa, karczowania lasów i przeznaczania coraz to nowych ziem pod uprawy, produkcja wina rosła w bardzo szybkim tempie. Osady farmerów skupiały się wokół miast, które zaopatrywały się w trunki u miejscowych producentów. Import wina z innych części Hiszpanii był zakazany i tylko na specjalne pozwolenie lokalnego władcy, rada każdego miasta mogła kupić wino od producentów z innych regionów.W XIII wieku kolejne ziemie były odbierane arabskim najeźdźcom. W 1264 r. tereny wokół miasta Jerez de la Frontera zostały w nagrodę podzielone pomiędzy rycerzy zasłużonych w obronie miasta. Każdy dostał po ok. 2 hektary winnic, których nie zdążyli zniszczyć Arabowie.

WIEK XIV - PIERWSZY EKSPORT WINA

Lokalny protekcjonizm spowodował, że poszczególne regiony winiarskie wprowadzały zakaz sprzedawania u siebie win z innych terenów. Tak stało się w Vallodolid, Segowii i Penafiel. Wkrótce król kastylijski Sancho wprowadził restrykcje na sprowadzane wina z Navarry. W 1332 r. po wielu zmianach, region Rioja otrzymał oficjalną nazwę Rioxa.Innymi ważnymi wydarzeniami z tamtych czasów był zakaz sprowadzania win z Italii (znowu król Sancho), drastyczne zmniejszenie produkcji wina z powodu powracających epidemii, ale także pierwszy eksport wina poza półwysep – podpisano umowę pomiędzy Jerez i Anglią, gdzie słodkie Sherry zaczęło robić zawrotną karierę.Franciszkanin Eiximenis napisał bardzo mądrą książkę, w której wychwala cnoty umiaru w piciu i przestrzega przed pijaństwem. Zalecał picie trzech, czterech kielichów wina dziennie do obiadu i kolacji. A jak pamiętam z filmów, to w Średniowieczu kielichy do wina miały zacne rozmiary. I jak tu narzekać na Kościół?